حق نوشتن(04/1/16).

کتابی از جولیا کامرون؛ درباره‌ی نوشتن. شاید با دیدن این مطلب ترغیب شوید آن را بخوانید که خالی از لطف نیست.

 

خلاصه‌ی کتاب:

نوشتن، فقط عملی در انحصار نویسندگان بزرگ نیست. اصلا نویسنده به چه معناست؟

نویسنده یعنی کسی که می‌نویسد. همین. 

همه‌ی ما می‌توانیم نویسنده باشیم. همه‌ی ما حق داریم بنویسیم.

برای نوشتن چند نکته‌ی ساده وجود دارد:

یک- منتظر خلق و خوی مناسب نباشید تا روزی سراغتان بیاید. با نوشتن مانند نفس کشیدن برخورد کنید.

دو- با صفحه راحت باشید. این‌گونه بهتر می‌نویسید.

سه- از همان‌جایی که هستید شروع کنید. نیازی به تجمل یا درست کردن چیزی نیست.

چهار- از چرک‌نویس استفاده کنید، بعد پاک‌نویس. اول نوشتن و بعد، بازنویسی.

پنج- "هروقت سعی می‌کنم با فکر کردن و عرق ریختن بنویسم، نوشتن مثل چیزی می‌شود که خیلی باید برایش تلاش کنم."

شش- "نوشتن را خیلی مهم کردن یعنی نوشتن را مشکل کردن. نوشتن را آسان کردن یعنی نوشتن را ممکن کردن." وقتی نوشتن را از چیزی خاص و سخت به یک چیز روزمره تبدیل کنیم، امکان می‌یابد.

هفت- منتظر زمان مناسب برای نوشتن نباشید. زمان را بدزدید. اگر فقط برای عشق به نوشتن بنویسیم، همیشه وقت هست.

هشت- هروقت و هرجایی می‌شود نوشت. در مطب دندان‌پزشک، سوار هواپیما، در ایستگاه قطار، در وقت استراحت برای صرف چای، در سلمانی و آرایشگاه، در آشپزخانه هنگام طلایی شدن پیازها، در وقت‌های آزاد مدرسه و غیره.

نه- جسورانه جفنگ بنویسید. شهامت بد نوشتن را داشته باشید.

ده- "نوشتن یعنی هنرِ دل شنوا."

یازده- "نوشتن کیمیاگری است."

دوازده- "قلم‌تان را همانطور در زندگی فرو ببرید که پارو را در رودخانه."

سیزده- از نوشتن کوه نسازید. فقط انجامش دهید.

چهارده- قرار صفحه بگذارید.

پانزده- احساساتتان را به نوشتن برگردانید.

شانزده- انتقاد درست را از انتقاد نادرست تشخیص دهید. 

هفده- "نوشتن عملی است از سر عزیز شمردن خویش."

هجده- برای نوشتن گوش کنید به درون و بیرون‌تان. اطرافتان را با دقت ببینید و ببویید.

نوزده- به نوشته‌ای که از طریق شما نوشته می‌شود اعتماد کنید.

بیست- به تعداد نویسنده‌ها راه برای نوشتن وجود دارد.

بیست و یک- دوز نوشتن روزانه فراموش‌تان نشود.

بیست و دو- "نوشتن رشته‌ی آگاهی را به دست‌تان می‌دهد."

بیست و سه- "نوشتن مرهم تنهایی است."

بیست و چهار- "به جای منضبط نوشتن، متعهد بنویسید."

بیست و پنج- طرز نوشتن خودتان را پیدا کنید.

بیست و شش- "نوشتن دوستی است که می‌توانیم سرمان را روی شانه‌اش بگذاریم و گریه کنیم."

بیست و هفت- شاید نتوانید حقایق زندگی‌تان را تغییر دهید. اما می‌توانید آن‌ها را به صورت هنر درآورید و بنویسیدشان.

بیست و هشت- "وقتی می‌نویسیم، خودمان را در دنیا جا می‌کنیم."

بیست و نه- خود را متعهد کنید، بعد کائنات مسیری که با تعهد ما نشان داده شده را دنبال می‌کند.

سی- اول بنویسید. بعدا همیشه می‌توانید قیچی‌اش کنید.

سی و یک- "هنر کلید آزادی است." مانند نوشتن.

سی و دو- اول از سر عشق بنویس و بعد نگران دریافت پول باش.

سی و سه- از حقه‌ی ایستگاه‌های نوشتن برای جلوگیری از طفره‌روی استفاده کنید.*

سی و چهار- با دوستان‌تان قرار نوشتن بگذارید.

سی و پنج- برای نوشتن جایزه تعیین کنید.

سی و شش- در نوشته‌های‌تان صادق باشید.

سی و هفت- گاهی خود را از رسانه و موبایل و تلویزیون دور کنید تا وقت بیشتری را با کاغذ بگذرانید.

سی و هشت- "ما شهامت نوشتن یک رمان کامل را لازم نداریم؛ فقط شهامت نوشتن یک صفحه از رمان را در روز لازم داریم."

سی و نه- "صفحه‌ی کاغذ غار خنکی از آگاهی است، جایی برای هم تعمق درباره‌ی زندگی و هم چشیدن طعم زندگی."

چهل- "اگر به خودتان اجازه دهید که به طور مداوم و مستمر بنویسید، بیشتر و بهتر کوک می‌شوید."

چهل و یک- "صفحه مکان ایده‌آلی برای لیست‌ها، برای خیال‌پردازی‌ها، برای بیرون ریختن ایده‌ها و برای ابداع نوآوری‌هاست."

چهل و دو- "به خودمان اجازه بدهیم که وقتی می‌نویسیم بنویسیم، نه اینکه نگران این باشیم که نوشته‌مان بعدا چطور مورد قضاوت قرار می‌گیرد و هی حرص بخوریم."

چهل و سه- "نوشتن حتما نباید شیک و قشنگ باشد؛ حتما نباید کامل و تکمیل باشد. نوشتن مربوط به انرژی است، مربوط به عدم کمالِ کامل است، مربوط به انسانیت است."

چهل و چهار- "هرچه را که می‌نویسی دوست داشته باش. نوشته‌ات را مثل هرکسی که عاشقش هستی دائمی بدان. کسی که روزهای خوب و بدش را دارد، روزهای عبوسی و سرخوشی‌اش را دارد. بگذار نوشته‌ات خودش باشد. به آن محبت کن و ببین چطور غافلگیرت می‌کند."

 

 

پی‌نوشت: هجده روز از سال جدید می‌گذره و این اولین پست امساله. تبریک من رو با تاخیر زیاد بپذیرید؛ امیدوارم سال جدید پر از نور و عشق و قشنگی باشه براتون :) این کتابه رو هم برید بخونید.